Na 2 dagen regen en storm, schijnt vandaag de zon weer en is het zo helder als wat. Ook in NL wordt het eindelijk beter weer en kunnen jullie ook weer wat meer van het buitenleven genieten. Zo heerlijk om uit de wolken te zijn en over de bergen uit te kunnen kijken. Je merkt hier wel dat het herfst/winter wordt, vooral omdat de avonden koud zijn. Dus gisteren maar eens de open haard aan.

 

De kinderen hoeven nog maar 2,5 dagen naar school, dan zit Term One er op. Dat betekent dat ze een rapport krijgen en 3 weken vakantie hebben. De grote klussen zitten erop in en rondom het huis. We zijn nu bezig met inrichten in het nieuwe huis en iedereen is dus zijn eigen bed en bureau in elkaar aan het zetten. Dit is nog een flinke puzzel. Maar bedankt Jacob en Ruud voor het nauwkeurig uit elkaar slopen, de rest is voor ons. Er valt nog het nodige schoon te maken en dan hopen we in de vakantie echt over kunnen. De kinderen hebben er zin in om over te gaan naar het nieuwe huis en wij ook. We zijn wel heel dankbaar dat we tot nu toe in dit huis konden wonen, maar verlangen naar een eigen plekje. 

 

Anne heeft de afgelopen week een 5000 liter watertank gekocht en een 19 kg gasfles. Nu moeten de waterleidingen nog gelegd worden en dan kan de watertank gevuld worden met drinkwater (dit wordt gebracht met een tankauto met 10.00 liter water) en dan ….... hebben we onze eigen watervoorziening. Water is hier echt een probleem. Nu lijkt het of er geen gebrek is aan water, maar straks in de winter is het erg droog en valt er amper regen. Dus ook tuinieren wordt dan een probleem. Daarom onderzoeken we hoe we het best dit regenwater kunnen opgevangen en opslaan. Met lede ogen zien we dan tijdens een flinke regenbui al het water van het dak komen en denken we: wat jammer, konden we het maar opslaan! Ook is er op 2 km afstand een leuk watervalletje, waar we ook water vandaan zouden kunnen halen en zouden kunnen filteren, maar waarschijnlijk zullen de leidingen snel worden geroofd. Beide opties, dakgoten en de leidingen vragen om een extra regenton en zijn flinke investeringen. De elektriciteit is aangelegd, nu moet alleen nog de meter worden aangeslotenen, zodat we zelf op tijd kunnen opwaarderen. Hopelijk vinden de instanties de komende week de tijd en hebben ze zin om dit te gaan doen. 

 

Ook heeft Anne onze auto op zijn naam kunnen zetten, ze hadden ons al gewaarschuwd dat je daar wel een dag voor uit mag trekken, en Anne is hier inderdaad van 8 uur 's morgens tot 16.00 uur mee bezig geweest. Van de ene instantie naar de andere, terug naar het politiebureau, waar 2 tellen onder de motorkap werd gekeken, maar waar hij voor de benodigde stempel 2 ½ uur moest wachten. Hierna heel lang in de rij staan voor de Swazi autokeuring. Dat stelde niet veel voor: even alle lichten aan, toeteren, en klaar is Clara …. Zo komen we steeds wat verder met alle regelzaken. 

 

Afgelopen vrijdag was de koning jarig en waren de kinderen vrij van school. Op de vraag of er nog wat te doen is op koningdag, kregen we als antwoord: nee, gewoon een public holiday! In Lombaba, de tweede hoofdstad van Swaziland (waar de koning woont) is er waarschijnlijk wel een het een en ander af gefeest, maar was voor de intimi, met veel toespraken. 

 

De langverwachte doos met de Waka-waka lampjes is uiteindelijk aangekomen in Swaziland. Maar we kregen hem bij de post niet mee. Ze vertrouwden de inhoud niet en Anne moest uitleg geven aan een dienstdoende belastingambtenaar. Nu loopt er een onderzoek naar de doos. En is het wachten op zijn telefoontje, wanneer we de doos mogen ophalen. En altijd weer verrassend wat we bij moeten betalen aan invoerkosten. 

 

Nou, dit was het weer, tot de volgende keer. Om te eindigen met een liedje van Herman Boon: ' En de zon breekt door als je naar Hem opkijkt, de wolken drijven voorbij, hoe moeilijk het misschien ook lijkt, oh, Hij houdt zo van jou en mij....' 

Gods zegen en veel liefs uit een zonnig Nkwalini, Anne, Birgitte, Ruben, Levi & Jessie.