Wat een week was dit! Jessie heeft haar eerste schoolweek erop zitten, de jongens zijn 2 dagen naar school geweest, Binky is veilig bij ons aangekomen en we hebben ons huis verkocht.

Jessie doet het prima op school, de juf is erg tevreden, ze moet iedere dag engelse boekjes lezen en ze is snel aan het inhalen. Ze snapt veel dingen nog niet, maar krijgt gelukkig alle hulp. En ze werd als 1 van de 3 kinderen uitgekozen om mee te doen aan de jaarlijkse 'swimming gala', een schoolcompetitie zwemmen, waar haar groep eigenlijk nog niet aan mee doet. Ze mocht voor 3 onderdelen laten zien wat ze kon en won met de rugcrawl. Dit was een hele happening, schreeuwende, joelende kinderen, met echte cheerleaders, de hele school en ouders keek toe.
En ze heeft voor het eerst gespeeld bij een meisje, die een jaar ouder is. Haar moeder is nederlandse en het leek haar een goed idee dat ze van elkaar kunnen leren. Haar dochter nederlands en Jessie engels. Het is een leuke school en nu krijg ik van ouders te horen: de beste school in de hele omgeving!!

Het was heel spannend voor de jongens om voor het eerst naar de Highschool te gaan. Ook dit is een internationale school, maar je ziet er weinig blanke kinderen, dus Ruben en Levi vallen echt op. Ruben zit in de klas bij Shawn, ook een blanke jongen, en hij lijkt volgens de leraren en leerlingen erg op Ruben, zo erg dat ze vragen of ze tweeling zijn. Deze jongen past goed bij Ruben, ze kunnen het direct goed met elkaar vinden. Levi trok zich op aan een tweeling, die hem goed op gang helpt. Het engels is voor allebei erg wennen, ineens alle vakken in het engels, ook bijvoorbeeld frans, dat betekent twee keer vertalen. En de eerste dag was direct een lange dag: van 7.30 tot 16.00. Levi had 4 uur gym (buiten) gehad, waarvan 1 uur zwemmen.

Ze krijgen de boeken en schriften van school. De boeken zijn al gekaft met plastic, de schriften moet je zelf doen. Dit betekende voor mij zo'n 20 schriften kaften samen met de jongens. Een heel geprutst met plastic dat schuift of booklon dat plakt! Maar het is gelukt.Verder zijn Ruben en Levi voor het eerst naar een jeugdgroep geweest van de kerk, ze kwamen erg enthousiast thuis!

Vrijdag kregen we bericht dat het huis verkocht is. In deze week kregen we steeds mail van de makelaar over de hoogte van het bod en uiteindelijk hebben ze vrijdag besloten om het onder voorbehoud van financiering te kopen. Hier hebben ze nog 5 weken de tijd voor, als het goed is, wordt 22 maart het officiele koopkontrakt getekend. Toen we op zondag vertrokken, was ons huis leeg, maar nog wel een zooitje. Gelukkig ging maandag Natasja met een schoonmaakploegje door ons huis en kwamen de kijkers woensdag langs. Bijzonder he, dat dit zo op elkaar aansloot. De enige kijkers, die we gehad hebben, waren deze mensen. We zijn God dankbaar dat Hij het uiteindelijk is, die alles onder controle heeft, want vooral op dit punt, konden we zelf niks doen. Wat een wonder!

En dan het verhaal van Binky, want dat is uiteindelijk ook een heel verhaal. We dachten dat we zelf vroeg genoeg begonnen waren om alles voor onze hond te regelen. De bloedafnames waren begin januari afgenomen en vlak voordat we weggingen, kregen we al bericht van de dierenarts, dat de resultaten terug waren uit Zuid-Afrika en dat we met zijn permit (visum) even langs moesten komen. Toen schrokken we, want we hadden dit ene ding over het hoofd gezien. Dus nog hals over kop dmv fax een aanvraag opgestuurd, veel achter aan gebeld, maar wetende dat dit ook nog wel even kon duren, konden we Binky niet meenemen. Gelukkig waren Johan en Hester zo lief om Binky zolang bij hen in huis te nemen als nodig en hem op het vliegtuig te zetten. De bloedafnames waren maar een maand geldig (en erg duur), dus de tijd begon te dringen. Het waren spannende dagen voor ons en de familie Munneke. Precies op de laatste dag dat het nog kon, kwam de permit binnen en hebben ze ervoor gezorgd dat Binky goed op het vliegtuig gezet werd,. De verdere details mag je aan hen vragen, maar ook hierin zien we onze Machtige God, Hij die alles regiseert en deuren opent, die we zelf niet kunnen openen. Ook de reis is voor Binky goed verlopen. Pas de volgende dag kon Anne haar ophalen, maar binnen een half uur kreeg hij haar zo mee en ook bij de grens van Swaziland verliep alles soepel. Wat waren we blij toen ze hier aankwamen. En Binky ook, jammer dat ze niet kan navertellen hoe het in het vliegtuig was.

Sorry, het is een heel verhaal geworden, maar we maken dan ook heel wat mee. Alles is hier anders, een bankrekening openen kost je bijvoorbeeld een hele ochtend. Maar we genieten van het mooie weer en de mensen. Ook hebben we Petros & Elisabeth al ontmoet, tijdens een maaltijd met YWAM. Hij gaat in februari een voetbaltoernooi organiseren, daar doet YWAM ook aan mee, dus dat wordt leuk. Onze container is als het goed is onderweg, voor een volgend toernooi kunnen we echte voetbalkleding van VV Zeewolde uitdelen aan de kinderen!

Dit was het weer, lieve groetjes uit een zomers Swaziland,
Anne, Birgitte, Ruben, Levi en Jessie.