Nieuwsflitsje Sunday

Inmiddels weten we hoe de moeder van Nokthula (het meisje van 5, waar we de vorige keer over schreven) heet: Sunday, in het Siswati: Lisontfo! En nee, ze is geen zondagskindje, was dat maar waar, maar is gewoon op een zondag geboren. 
Samen met een outreachteam van Kona, Hawaii gingen we 2 projecten in de community aanpakken: een nieuwe, stevige waslijn plaatsen bij Juliet, een oma en weduwe van 82, die alleen woont met haar kleinzoon. En het huisje schoonmaken van Sunday.  Met emmers, bezems en schoonmaakmiddelen, gingen Anne en Birgitte met een deel van het team op pad. 
 
Anne en Jan hadden die week daarvoor al een houten bedframe getimmerd, zodat haar matras niet langer op emmers hoefde te steunen. Toen we aankwamen was Sunday al voorzichtig aan begonnen met uitruimen. We hadden besloten dat alles eruit moest, zodat we goed konden sorteren en schoonmaken. We hadden wel verwacht dat ze veel spullen had, maar dit ging boven alle verwachtingen! Meer dan 1,5 uur zijn we bezig geweest om haar kamer van 3x3 leeg te halen met 8 mensen. Voor ons idee kwam er alleen maar troep uit, maar voor haar zaten er een hoop waardevolle schatten tussen. Een echte verzamelaarster zou je haar kunnen noemen. En een enorme berg kleding kwam eruit en alles was vies, zo vies, dus zo te zien waste ze niet vaak. Al met al hebben we zo’n 30 vuilniszakken met afval weg moeten gooien en er stonden er eind van de dag 15 vuilniszakken vol met uitgesorteerde kleding. 
 
Alles was zo vies en het ergste was wel toen we haar “gatenkaas” matrassen naar buiten wilden brengen. Het onderste matras was nat en het krioelde van de kakkerlakken! Trouwens overal in het huis liepen kakkerlakken, want ze bewaarde ook overal verschimmeld of bedorven voedsel. Maar uiteindelijk was haar ”hokje” leeg en aangeveegd. De kastjes werden schoongemaakt en twee mensen van het team waren haar kleding aan het sorteren. 
Het nieuwe “koninginne”bedframe kwam erin, het raampje ging open, zodat er eindelijk weer licht en frisse lucht in haar kamer kwam. De matrassen waren te vies om te bewaren, dus we besloten dezelfde middag nog een goed en nieuw matras voor haar te kopen. Maar wat moesten we met de kleding? Geen wasserrette zou het aannemen, vanwege de kakkerlakken. Paulo kende Amalia, een mozambiquaanse vrouw, die met 3 andere vrouwen, graag wat geld bij wilde verdienen en zo hebben ze in 2 dagen alles op de hand staan wassen. 
 
Het moeilijkste moment voor mij, was toen we ’s middags terugkwamen om de kleding op te halen. Haar dochters waren ook thuis, Phumzile van 11 jaar en Nokthula van 5. Veel van hun spullen lagen nog naast het huis, en alle kleding gingen we in zakken doen. Natuurlijk kwamen andere kinderen nieuwsgierig kijken. Maar ik voelde zo de schaamte van het oudste meisje, een prachtig kind, die mijn mooie roze vlinder T-shirt aan had en dezelfde leeftijd heeft als Jessie. En ik vroeg me af: “Hoe heeft ze al die tijd hier kunnen leven tussen alle vuilnis en de kakkerlakken”? 
 
Toen we een paar dagen later terugkwamen, om al haar gewassen kleding terug te brengen, zag het er nog aardig netjes uit. Sunday was zo dankbaar en nam met een big smile al haar kleding in ontvangst. Zoiets had nog nooit iemand voor haar gedaan. Ook mensen uit de community staken hun duim in de lucht, toen we voorbij kwamen. En een buurvrouw bood aan om Sunday regelmatig van wasmiddel te voorzien, zodat ze zelf haar kleding zou kunnen schoonhouden. 
 
We zijn dankbaar dat we wat liefde  mochten tonen, iets wat Sunday en haar dochters zeker hebben gevoeld. God is bewogen met de armen, Hij ziet hun tranen, pijn en worsteling. Deze keer gebruikte Hij ons om op deze manier hen Zijn liefde te laten voelen! 
 
Psalm 22:25 “Want Hij ziet de ellende van arme mensen, mensen in nood laat Hij niet alleen. Hij hoort hun gebed om hulp.”
 
Bedankt voor uw gebed en meeleven, zonder dat ....... kunnen wij hier niets. 
 
Gods zegen en lieve groetjes van de familie van der Zaag.

www.hart-voor-swaziland.nl


PO Box 4823
Mbabane Swaziland H100